Wat doe je als het Amerikaanse leger aangeeft dat ze via jouw land een helikopterbrigade willen verschepen naar de Verenigde Staten? Als trouwe bondgenoot zeg je natuurlijk geen nee. Dan ga je aan de slag om het in goede banen te leiden. Een proces dat begint met de feitelijke aanvraag en eindigt met het afbreken van de faciliteiten na het uitzwaaien van het schip. Host Nation Support in vakjargon.
TMO
Maar zover is het nog niet. Verstopt in de Rotterdamse haven, vlakbij de wijk Heijplaat, ligt een stukje militair terrein. Tijdelijk dan. Een Tijdelijk Militair Object of TMO is de officiele benaming. Majoor Ragetlie zwaait er de scepter. “Ik ben zeg maar de kazernecommandant van dit terrein”, legt hij uit. Het is een druilerige donderdagmorgen als we op zijn kantoor zitten. De majoor is reservist bij 13 Lichte Brigade uit Oirschot. Hij treedt op als C-SPOE, Commandant Sea Point Of Embarkation. “Wij maken hier gebruik van een civiele pier in de haven van Rotterdam. Die is uitgeroepen tot TMO. Dat vergt een aparte besluitvorming die gepubliceerd wordt in de Staatscourant. Daardoor wordt het gebied in feite een soort van kazerne waar ook militaire middelen mogen worden aangewend voor de taken die daar worden verricht.”
Partner
Als een NATO-partner zich verplaats over het grondgebied van een ander NATO-lid dan ondersteund het gastland die verplaatsing. Deze Host Nation Support (HNS) is vastgelegd in vaste afspraken. “In dit geval zorgen wij voor de bewaking en beveiliging en assistentie en coördinatie waar dat nodig is”, verteld majoor Ragetlie. “Als een konvooi ons land binnen komt staat er, als het om sensitieve items gaat, een escorte klaar om die te begeleiden naar deze locatie. Hier zorgen wij dan dat alles veilig is”.
Ondersteuning
Om niet voor verassingen te komen staan is de termijn voor het TMO langer dan waarschijnlijk echt nodig. In dit geval van 1 maart tot 1 mei. “Er wordt altijd een ruime marge genomen om voldoende voorbereidingstijd te hebben en ook uitloop mocht het schip te laat zijn. De werkzaamheden vinden binnen deze data plaats. Zo waren we hier half maart operationeel en zijn wij naar alle waarschijnlijkheid half april klaar”, verteld Ragetlie. Naast zijn eigen Landmacht-clubje krijgt majoor Ragetlie ondersteuning van andere krijgsmachtdelen als dat nodig is. “Naast de mannen en vrouwen van de Natres zijn er nu vijf militairen van de Koninklijke Luchtmacht. Drie bemanningsleden van de crashtender en twee leden van het MAOT (Mobile Air Operations Team) die de helikopters begeleiden bij hun aankomst hier op de pier. Als het schip hier aan de kade ligt zal ook de Koninklijke Marine mensen sturen voor de beveiliging vanaf het water. Daarnaast staan wij in nauw contact met de Koninklijke Marechaussee die altijd hier in de Rotterdamse haven aanwezig is voor grensbewakingstaken en de civiele partners als Politie, brandweer en de Veiligsheidsregio.”
Natres
Zoals meestal bij dit soort operaties komt het bewakingspersoneel van het Korps Nationale Reserve. Deze reservisten hebben bewaken en beveiligen als hoofdtaak en zijn hierin getraind. Soldaat Peter van het eerste peloton van de A-compagnie, 30 Natresbataljon uit Vlissingen staat aan de poort. “Onze compagnie levert twee weken de reservisten voor het bewaken van de Amerikaanse helikoptereenheid. Wij doen dat in onze vrije tijd. In het dagelijks leven ben ik heftruckchauffeur bij een fabriek in gebakken uitjes. Ik heb mij voor een dag opgegeven omdat eigenlijk alles al bezet was. Dit werk is waar wij voor trainen.” De Natres-militairen voeren de bewaking en beveiliging van het TMO uit in een dag en een nacht shift. Naast de toegangscontrole bij de poort lopen zij patrouilles over het terrein. Op deze wijze kunnen de Amerikaanse militairen zich bezighouden met hun eigen taken. “Wij kunnen dat tegenwoordig met kleinere clubjes uitvoeren”, verteld Majoor Ragetlie. “Door de inzet van camera’s kunnen wij het TMO goed in de gaten houden.”
Aantallen
Het gedeelte waar de 35 Amerikaanse Blackhawks, Chinooks en Apaches staan is omgeven door rijen zeecontainers. Naast dat gedeelte is er nog een enorme opstelplaats ingericht voor al het rollende materieel en aan de andere kant van de weg voor containers met uitrusting. En dat zijn er veel, heel veel. Enkele honderden voertuigen van diverse types en nog meer configuraties worden op civiele vrachtwagens uit Duitsland naar Rotterdam getransporteerd. Op het terrein zijn Amerikaanse soldaten en civiele medewerkers bezig om ze transportklaar te maken en zo neer te zetten dat ze snel op het schip geladen kunnen worden.
Atlantic Resolve
Majoor Sattler is commandant van de Bravo-compagnie van het 96 Aviation Support Battalion (ASB), 101 Combat Aviation Brigade (CAB), 101 Airborne Division (Air Assault) “Screaming Eagles”. Zijn compagnie is verantwoordelijk voor het tweede-lijns onderhoud van het vliegende materieel van 101 CAB. “Wij komen nu terug van onze rotatie van Operation Atlantic Resolve. In juni 2020 zijn we aangekomen via La Rochelle in Frankrijk. Mijn eenheid is hier om de helikopters te ontvangen, de rotorbladen op de vouwen en om te zorgen dat ze passen in het schip. Als het schip er is zal een detachement van mijn eenheid de helikopters in het schip laden.”
Fantastisch
Tijdens de rotatie heeft de eenheid geoefend van Letland tot Griekenland. Een klein gedeelte van 101 CAB zal ook via dat land naar de Verenigde Staten terugkeren. Majoor Sattler is erg te spreken over de samenwerking met de Nederlandse militairen. “Onze landen hebben een lange geschiedenis van samenwerking. De steun, onze besprekingen en delen van informatie zijn echt fantastisch.”
Host Nation Support
Host Nation Support is voor een land als Nederland, met diverse zeehavens, vliegvelden en een goed spoor- en wegennet, een belangrijke taak. En of het nu gaat om een grootscheepse verplaatsing als deze of enkele voertuigen uit bijvoorbeeld België, goed gastheerschap is belangrijk. Ook wij verplaatsen tenslotte vaak voor oefeningen en uitzendingen naar het buitenland. En goed voorbeeld doet goed volgen.
Leave a Reply