Het Korps Commandotroepen (KCT) wordt weer geleid door een commandant die de groene baret draagt. Tijdens een speciaal ochtendappel heeft kolonel Rob Querido, C-KCT, namelijk uit handen van de Commandant Landstrijdkrachten (C-LAS), luitenant-generaal Rob Bertholee, de groene baret ontvangen. Dutch Defence Press was daar uiteraard bij aanwezig. De C-LAS is overigens als enige gerechtigd om de groene commandobaret onder deze bijzondere voorwaarden uit te reiken. In het bijzijn van diverse oud Korpscommandanten en –adjudanten vond de ceremonie plaats op, donderdag 1 april op de thuisbasis van het korps, de Engelbrecht van Nassaukazerne in Roosendaal. Met het verlenen van het exclusieve draagrecht, voor de duur van zijn functievervulling, wordt de goede traditie in ere hersteld dat de commandant van het KCT per definitie drager van de groene baret is, ook als hij de commando-opleiding niet gedaan of voltooid heeft.
In haar 68 jaar jonge Korpsgeschiedenis is op deze wijze reeds zevenmaal eerder de groene baret uitgereikt aan een Korpscommandant die geen commando-opleiding had gevolgd. Dit had en heeft overigens dus niets te maken met het fenomeen ‘Ere Commando’. Dat de zeven voorgangers van kolonel Querido overigens niet de minste waren blijkt uit de volgende namen: (1949 – 1950) Lkol J.J.F. Borghouts (1ste Commandant Regiment Speciale Troepen), (1945 – 1952) Lkol J.H.A.K. Gualtherie van Weezel (oprichter Commando Stichting(Vereniging)), (1952 – 1954) Kol T. Beets, (1954 – 1955) Lkol H.O.L.L. Holl, (1955) Lkol d’Engelbronner, (1955 – 1959) Lkol P. de Bruin en (1959 – 1961) Lkol J.H. Ranft.
“De commandant is, ook als niet-commando, namelijk het boegbeeld en de spreekbuis van het korps,” zegt generaal Bertholee in zijn toespraak. “Hij is verantwoordelijk voor de gereedstelling van zijn eenheid en vaak ook voor de daadwerkelijke uitvoering van Special Forces (SF) operaties. Dit alles maakt het gewenst en gepast dat hij zelf ook drager van de groene baret is, zodat hij ook qua uitstraling zijn korps optimaal kan vertegenwoordigen – zowel nationaal als internationaal.” Het exclusieve karakter maakt het KCT tot een kwalitatief hoogwaardige, maar ook kleine gemeenschap. Gebrevetteerde commando’s die zijn doorgestroomd naar hogere rangen en alle kennis hebben om deze functie te vervullen, zijn dan ook dun gezaaid. Hierdoor is het niet altijd mogelijk dat de commandant uit de eigen gelederen komt.
Overigens zo’n acht jaar geleden, toen Rob Querido 39 jaar en majoor was, probeerde hij al eens op eigen kracht de groene baret te halen. Echter hij moest toen erkennen dat zijn lichaam al te versleten was. Het lichaam protesteerde te hevig tegen wat de geest maar al te graag wilde volbrengen. Hij haalde hierdoor uiteindelijk het einde van de bikkelharde commando-opleiding niet.
Kolonel Querido is een infanterist en troepenman in hart en nieren. Hoewel hij in eerste instantie dus niet over de groene baret beschikte kreeg het Korps begin 2009 met hem een commandant die beschikt over een grote operationele ervaring in o.a. Bosnië, Angola, Rwanda/Congo en Afghanistan. Met name zijn optreden als Commandant Battlegroup (BG) in 2007 bij de strijd om Chora (Uruzgan) oogstte nationaal en internationaal bijzonder veel lof. Bij de strijd om Chora werd nagenoeg de gehele BG ingezet en werd na dagen van hevige strijd de Taliban verdreven.
Hij vervulde zijn troepenfuncties als pelotonscommandant en compagniescommandant bij de pantserinfanterie (Stoottroepen). Begin jaren negentig volgde hij in Engeland en de Verenigde Staten opleidingen in luchtmobiel optreden en deze kennis droeg hij over aan de eerste luchtmobiele eenheden in Nederland. Zijn specialisatie was ‘sniper’ (UK en USA) en als sniper-instructeur werkte hij in Nederland, Engeland en de Verenigde Staten. Na voltooiing van de Stafdienst en de Hogere Militaire Vorming volgde plaatsing op de Defensiestaf als Navo-specialist. In Münster (BRD), bij 1 German/Netherlands Corps, vervulde hij de functie van Planningsofficier Inlichtingen (aansturing Special Recce) en Hoofd Operatiën. Na eind 2002 en begin 2003 in de Verenigde Staten bij Central Command (CENTCOM) en Special Operations Command Central (SOCCENT) gewerkt te hebben aan missies in Irak en Afghanistan volgde een functie in Brussel bij de NAVO/EU als Militair Adviseur bij het Politiek en Veiligheids Comité. Vervolgens vervulde hij in Seedorf (BRD) en Oirschot zijn bataljonscommando bij 42 Pantser Infanteriebataljon ‘Limburgse Jagers’. In die periode was hij ook Commandant Battlegroup in Uruzgan (2007). Na een jaar (2008) studie aan de Royal College of Defense Studies in Londen (Internationale Veiligheidspolitiek / Grand Strategy), waar hij zich specialiseerde in de EU en Afrika nam hij het commando over het KCT op zich.
“Het mooiste wat je kunt bereiken als infanterist,” volgens kolonel Querido. “Vooral de saamhorigheid, de mystiek en de historie van het Korps.”
8 Comments
Rick
5 april 2010 at 22:26Onwijs mooi natuurlijk voor ons en natuurlijk voor hemzelf.
Martin
27 april 2010 at 22:17Top militair Rob Querido, ik heb met hem mogen dienen bij de Stoters.
Ik wens hem veel succes!
Marcel
30 april 2010 at 13:26Van harte kolonel Querido!
Overigens moet je, dankzij de eigen ‘kweek’ aan commando’s, toch mogelijk zijn om steeds uit de eigen gelederen een Korpscommandant te laten voortkomen?
Bennie
2 mei 2010 at 13:49Op dat plaatje waar al die veteranen op staan (3e plaatje) staat daar toevallig van marc van uhm of is dat iemand die heel veel op hem lijkt?
Leo
3 mei 2010 at 01:03inderdaad, dat is Marc van Uhm
Bennie
4 mei 2010 at 19:18netjes wist niet dat hij de groene baret ook gefikst heeft… zwaar respect voor de generaal. laat wel zien dat hij zijn mannetje staat
oud wrnverk
7 mei 2010 at 14:32@ Bennie.
De bgen Van Uhm heeft niet de ECO gedaan, maar is vorig jaar tot ere-commando benoemd.
Tom
26 oktober 2010 at 23:06Goed lezen. Hij heeft zijn groene baret “gekregen”, niet gehaald. Zonder daarmee een waardeoordeel uit te spreken.