The road to Kandahar

Nederland, in de persoon van generaal-majoor Mart de Kruif, staat vanaf 1 november voor een jaar aan het roer van Regional Command South in Afghanistan. De auteur, deel uitmakend van de staf, zal ons op gezette tijden informeren over hetgeen leiding geven aan een dergelijk commando inhoudt. In dit nummer de voorbereidingen.

Vanaf 1 november 2008 voert generaal-majoor Mart de Kruif voor een jaar het commando over Regional Command South (RC(S)). Ruim 20.000 ISAF militairen uit meer dan twintig landen staan dan onder zijn bevel in de meest uitdagende regio van Afghanistan. Naar verwachting is dit de laatste keer dat een Nederlander zo veel ISAF militairen aanvoert in RC(S). Toen hij mij februari van dit jaar vroeg om met hem mee te gaan als Deputy Chief Of Staff (DCOS) Operaties en hem terzijde te staan tijdens het opwerktraject, hoefde ik dan ook niet lang na te denken.

Ik schreef dit artikel twee weken voordat ik naar Kandahar afreisde. Zodra ik een tijdje in Kandahar aan de slag ben, zal ik verslag doen van ons werk daar. In Nederland wordt natuurlijk vooral naar Uruzgan gekeken. Deze provincie vormt echter niet het zwaartepunt voor RC(S). De meeste mensen leven in de provincies Helmand en Kandahar. Ook de voor de ontwikkeling van Afghanistan belangrijke Highways 1 en 4 lopen zuidelijk van Uruzgan. Gewapende conflicten met diverse anti regeringsgezinde groeperingen zijn daarom hier het hevigst.

De drugsproductie, in met name Helmand, is de laatste jaren explosief toegenomen en vormt een ernstige bedreiging voor de stabiliteit in het zuiden. Velen zijn op een of andere manier bij de drugsproductie en -handel betrokken of zijn zelfs afhankelijk van de drugseconomie voor hun levensonderhoud. Onze tegenstanders financieren hun activiteiten voor een belangrijk deel uit de drugsopbrengsten.

De beveiliging van de ongeveer vijfhonderd kilometer lange grens met Pakistan is en blijft problematisch. Via diverse routes verlaten drugs nagenoeg ongehinderd het land en via dezelfde weg komen gewapende strijders en wapens Afghanistan weer in. De situatie in Pakistan blijft instabiel en de regering en het leger hebben nauwelijks invloed in het noorden. Diverse anti regeringsgezinde groeperingen kunnen hier relatief ongestoord hun voorbereidingen blijven treffen voor operaties in Afghanistan.

De grootste uitdaging in Zuid-Afghanistan blijft echter de verdere ontwikkeling van behoorlijk functionerende overheidsdiensten en de stimulering van economische groei. Dit zijn de belangrijkste voorwaarden voor de verbetering van het dagelijks bestaan van de moegestreden bevolking. Vooruitgang op het gebied van justitie, onderwijs, gezondheidszorg, infrastructuur en fatsoenlijk plaatselijk bestuur zal nog veel tijd en energie vragen, ondanks de vele inspanningen van de verschillende Provincial Reconstruction Teams (PRT) tot nu toe. Veel moet nog vanaf de grond worden opgebouwd in een vijandige omgeving.

De ontwikkeling van de Afghan National Security Forces (ANSF) verloopt sneller. De grote, vooral Amerikaanse, inspanningen om het leger (ANA) op te bouwen, leiden stap voor stap tot een inzetbare, nationale strijdmacht. Binnen afzienbare tijd is dit leger in staat om zelfstandig beperkte operaties uit te voeren. De ontwikkeling van de politie (ANP) verloopt minder voorspoedig, maar ook hier wordt het komende jaar veel in geïnvesteerd.

RC(S) vormt de schakel tussen het NAVO hoofdkwartier, HQ ISAF in Kabul, en de nationale Task Forces in de provincies Helmand, Kandahar , Zabul en Uruzgan. Het RC(S) plan kent vier operatie lijnen waarin de activiteiten van de Taskforces op elkaar worden afgestemd en waarmee effecten op regionaal niveau bewerkstelligd moeten worden. Deze operatie lijnen zijn Governance, Reconstruction & Development (R&D), Sector Security Reform (SSR) en Security. De Kruif legt zijn zwaartepunt bij de eerste twee operatielijnen.

Vanaf 1 november 2008 zal de Amerikaanse Brigadegeneraal Nicholson als nieuwe Deputy Commander (DCOM) Stabilization zich voornamelijk hierop gaan richten^[1]. De operatielijn SSR betreft de verdere ontwikkeling van de ANSF. Binnen de operatielijn Security worden (gevechts)operaties (inclusief die van Operation Enduring Freedom (OEF) en van ISAF Special Forces) op elkaar afgestemd en coördineert RC(S) de inzet van schaarse middelen als gevechts- en transporthelikopters, onbemande vliegtuigen en de steunaanvragen voor NATO gevechtsvliegtuigen. Kandahar stemt ook de geneeskundige afvoer en verzorging in de gehele zuidelijke regio op elkaar af. Helaas zijn meer dan 20 MEDEVAC missies per dag geen uitzondering en de bezetting van de beschikbare hospitaalbedden is aanhoudend hoog. t COM RC(S) beschikt over een eigen reserve, de Britse Regional Battlegroup South (RGBS), die regionaal kan worden ingezet.

RC(S) is een zogenaamd composite headquarters. Dit houdt in dat er geen ‘blok aflossing’ na zes of negen maanden plaatsvindt, maar dat individuen met verschillende intervallen wisselen van functie. Gemiddeld werken er ongeveer vijftig Nederlandse militairen in RC(S). Tijdens de Nederlandse command nation periode van 1 november 2008 tot 1 november 2009, wordt dit aantal uitgebreid met generaal-majoor de Kruif, zijn persoonlijke staf, de Division Sergeant Major, adjudant Ed Brust, een stafverzorgingselement en een Force Protection peloton. De formerende eenheid voor individuele staffunctionarissen is het Bureau Individuele Uitzendingen (BIU). Voor alle overigen is 43 Mechbrig de formerende eenheid. Een projectteam onder de bezielende leiding van majoor Cas Schreurs heeft de coördinatie van de voorbereiding op zich genomen. Voor RC(S) is het niet mogelijk om gezamenlijk op te werken tot het moment van uitzending. Dit jaar zijn er bijvoorbeeld vijf verschillende, nationale opkomstmomenten. Bovendien zijn gezamenlijke trainingsmomenten met de buitenlandse partners, beperkt.

Tijdens de voorbereiding in Nederland was het RC(S) basiskamp gevestigd in gebouw 162 op de Johannes Post Kazerne in Havelte. Het programma omvatte onder meer een introductie, diverse ‘groene’ dagen, een gezamenlijke Fysieke Inzetbaarheids Test (FIT) – een leuke kennismaking met de KL voor onze Marine collega – en schietdagen op het Infanterie Schietkamp. Recent teruggekeerde staffunctionarissen hebben ons in Havelte bijgepraat over hun ervaringen. Voor hen die het nodig hadden, werden bijscholingscursussen Engels uitgevoerd. De vereiste Situational Awareness werd op peil gebracht door de diverse RC(S) rapportages wekelijks door te spitten.

Een speciale activiteit was in juni de allereerste cursus voor staffunctionarissen op het operationele niveau, gegeven op het Opleidings- en Trainingscentrum voor Operatien (OTCOPN). Cursusleider luitenant-kolonel Dirk-Jan Brokx had alle registers opengetrokken om de deelnemers de fijne kneepjes van planning op het operationele niveau en counter insurgency bij te brengen. Deze cursus zal in de toekomst meerdere malen per jaar worden aangeboden aan mensen die in internationale staven gaan werken. Als afsluiting heeft iedereen natuurlijk de verplichte Missie Gerichte Opleiding bij de School voor Vredesmissies in Amersfoort gevolgd.

Het NATO Joint Forces Training Center uit Polen verzorgt speciaal voor RC(S) een aantal trainingen per jaar. In juni reisden daarom ongeveer veertig man af naar Kingston in Canada voor een eerste training. In september vond in Grafenwohr in Duitsland een uitgebreide training plaats van twee weken, speciaal gericht op de rotatie van Command Nation Nederland. Op het programma stonden ‘ronde tafel gesprekken’ voor de commandogroep met een uitgebreide White Cell. Oud RC(S) commandant generaal-majoor van Loon trad op als mentor. Tegelijkertijd werd de rest van de staf geoefend door Functional Area Training (FAT), Battle Staff Training (BST) en training op de Commando en Informatie Systemen (CIS). De training werd afgesloten met een gezamenlijke oefening (MRX) aan de hand van een scenario dat was gebaseerd op daadwerkelijke gebeurtenissen in RC(S) in juni 2008. Uit Kandahar waren voor langere of kortere tijd ongeveer vijftien RC(S) staffunctionarissen afgereisd naar Grafenwohr om de training te begeleiden. De huidige DCOM, brigadegeneraal Harm de Jonge, deelde ook zijn ervaringen met de nieuwe commandogroep. Hoewel niet alle functionaliteiten volledig getraind konden worden, was het voor de aanwezige deelnemers een uitstekende voorbereiding.

Tot slot een aantal observaties over de voorbereiding van generaal-majoor de Kruif. Zo snel mogelijk na zijn aanwijzing heeft hij een eerste verkenning uitgevoerd. De vier Task Forces in Helmand, Kandahar, Uruzgan en Zabul werden bezocht om ‘smoel op het terrein’ te krijgen in iedere provincie. Tijdens deze verkenning, in maart, kwamen de specifieke omstandigheden goed naar voren. Een tweede verkenning in juni richtte zich op staf RC(S), HQ ISAF, Combined Security Transition Command-Afghanistan (CSTC-A) en RC(E). Tijdens deze verkenning werd het duidelijk dat de uitzendtermijn een jaar zou gaan duren en dat er een Amerikaanse one star zou worden toegevoegd aan het hoofdkwartier. In overleg met de huidige commando groep o.l.v. de Canadese generaal-majoor Lessard werd de nieuwe organisatie van de staf afgestemd.

In Amerika, Canada en het Verenigd Koninkrijk werden diverse bezoeken gebracht aan uiteenlopende autoriteiten op de hoogste niveaus. Een onderhoud in het Witte Huis met een van de veiligheidsadviseurs van president Bush,overkomt je niet iedere dag. Hierdoor is een goed beeld ontstaan van wat de verschillende landen het komende jaar van plan zijn. Het is in ieder geval duidelijk dat de Amerikanen hun presentie in het zuiden fors gaan uitbreiden.

Eind augustus werd de laatste, door NATO georganiseerde, verkenning uitgevoerd. Hier werd ongeveer honderd uur gereisd om effectief zesendertig uur in Kandahar te kunnen zijn. Midden september stond een onderhoud met de Nederlandse ministers van Defensie, Ontwikkelingssamenwerking en Buitenlandse zaken op het programma. Vanaf het begin heeft de Kruif geprobeerd om een team te smeden van zijn commandogroep. Zijn Canadese Chef Staf en de Britse DCOM OPS hebben een drie daags programma in Nederland doorlopen om elkaar beter te leren kennen en om afspraken te maken over de taakverdeling. De Kruif heeft hen ook in hun eigen land diverse malen opgezocht tijdens eindoefeningen van verschillende eenheden van de Task Forces. Tijdens de oefening in Grafenwohr zijn de laatste werkafspraken vastgelegd in zogenaamde Terms of References (TOR).

Goed voorbereid staan we nu op het punt om te beginnen. Er staat ons een aantal uitdagingen te wachten zoals kiezer registratie en verkiezingen. Tevens zal begin volgend jaar de Amerikaanse aanwezigheid binnen RC(S) fors worden uitgebreid. Na de Kerst zal ik u hierover ongetwijfeld meer kunnen berichten. Tot dan.

Dit verhaal is geschreven door kolonel Hans Hoogstraten (48). Hoogstraten is de komende negen maanden de Deputy Chief Of Staff (DCOS) Operaties binnen RC(S). Voor dat hij begon aan de voorbereidingen voor deze uitzending was hij Chef Staf van het Opleidings- en Trainings Commando (OTCO)

^[1] Brigadier Nicholson is afgelopen juni 2008 teruggekeerd van een tour van vijftien maanden als een van de brigadecommandanten binnen RC(East). Hij vervult momenteel een functie binnen het Pentagon tot half oktober en gaat in november voor een jaar mee met RC(S).

Generaal de Kruif heeft zijn belevenissen als Commander RC(South) opgeschreven in het boek Zandhappen.
Auteur: Mart de Kruif
Uitgever: Uitgeverij Water