Commando’s verwelkomen nieuwe maten in hun midden

Special Forces Operators van het Korps Commandotroepen (KCT) hebben er op vrijdag 3 juli 2009 een aantal kersverse collega’s bij gekregen. Met het behalen van de felbegeerde groene baret komt er op die dag voor 19 cursisten een einde aan het extreme afzien tijdens de zwaarste militaire opleiding die er binnen de krijgsmacht bestaat, zowel in fysiek als mentaal opzicht.

Een opleiding die op 2 maart jl. met een groep van 82 enthousiaste mannen van start ging. Voor een deel is deze groep cursisten afkomstig van andere krijgsmachtonderdelen en voor een deel afkomstig uit de burgermaatschappij. Gezien de strenge voorselectie ligt fysiek de lat bij de Vooropleiding (VO) van het Korps gelijk redelijk hoog. Langzaam maar zeker werken ze toe naar de Elementaire Commando Opleiding (ECO) waar het accent meer op de mentale aspecten zal komen te liggen.

De ECO ging op woensdag 6 mei jl. met het traditionele appel van start. Met ‘Nuncaut’ oftewel ‘nu’ lieten toen 52 overgebleven cursisten horen dat ze er klaar voor waren. De baret wordt dan ingeruild voor de dan nog fris ruikende mutsdas. Na het ook al traditionele uurtje terreinwerk wordt de comfortabele Engelbrecht van Nassaukazerne vaarwel gezegd en nemen ze hun intrek in het tentenkamp ‘Bakhuys Roozeboom’.

De komende 8 verandert daar alles voor de cursisten. De instructeurs en het regime worden harder. Alles vindt vanaf nu plaats onder immense tijdsdruk. Stress is daarbij een constante factor. In deze weken zijn er vaak momenten waarop wordt gedacht aan opgeven, stoppen, en diegene ‘die zich geroepen voelen’ doen dat dan ook. Slechts diegene die ‘uitverkoren’ zijn gaan door, op pure wilskracht.

De ECO die thematisch is opgebouwd, wordt afgesloten met de traditionele ‘afmatting’, en die naam dekt ook telkens de lading. Een cursist die het tot hier heeft gehaald, wil niet meer afvallen. Ditmaal werd op zondagavond de eindoefening, met de naam ‘grenzeloos’ in het zuidelijkste puntje van Limburg gestart. De cursisten hebben daarbij tot de binnenkomst op de vrijdagochtend 291 km af moeten leggen, en sommige zelfs meer. Daarvan hebben ze 18 km geroeid, 36 km op de mountainbike gezeten en de rest in wisselende tempo’s te voet afgelegd. Hierbij zijn ze zowel fysiek als mentaal letterlijk diepe dalen en hoge bergen tegengekomen.

Uiteindelijk marcheerden de cursisten onder leiding van de kapitein Broeders met zijn instructeurs door de poort de kazerne op. Zij werden hierbij onder Schotse klanken voorafgegaan. Ze werden deze keer namelijk begeleidt door ‘The Seaforth Highlanders of Holland’. Dit gebeurde allemaal onder een welverdiend applaus van familie, vrienden, vele oud commando’s en genodigden, en ieder lid van het Korps dat op de kazerne aanwezig is.

In aanwezigheid van het Korpsvaandel wordt ’s middags wederom een traditie in ere gehouden, dat sinds de eerste baretuitreiking niet is veranderd. Dan reikt commandant KCT, kolonel Rob Querido aan de cursisten de groene baret uit. Deze maal werd hij bijgestaan door commandant Special Operation Command Europe en tevens Director Special Operations, US European Command, de Amerikaanse tweesterrengeneraal Frank Kisner. Speciale gast was tevens ridder Militaire Willems-Orde kapitein Marco Kroon. Na de overhandiging van de groene baret gooien ze vervolgens op commando met een vastberaden gebaar de mutsdassen op de grond. Als laatste officiële handeling wordt na het uitschreeuwen van ‘Nunc aut Nunquam’, oftewel ‘Nu of Nooit‘, de groene baret opgezet. Vanaf dan zijn ze ‘gebrevetteerd’ commando.

Kolonel Querido bedankte kapitein Rien Broeders, voor wie het zijn laatste opleiding was, voor zijn gedrevenheid en inzet om nieuwe commando’s te vormen. Rien gaat binnenkort met ‘functioneel leeftijdsontslag’.

Tijdens de ceremonie werd tevens een minuut stilte gehouden voor eerste-luitenant Martin van Hulst. Hij was cursist in deze opleiding, maar is door een noodlottig ongeval op 31-jarige leeftijd in zijn weekendverlof – tussen de derde en vierde week van zijn ECO – om het leven gekomen.

Na de felicitaties van de instructeurs en vertrek van het Korpsvaandel staat er nog een traditie op het programma. Operators verwelkomen hun kersverse maten door ze te besproeien met bier. Daarna zijn familie en vrienden aan de beurt om ‘hun’ groene baretten te feliciteren.

Een mijlpaal is gezet, maar ze zijn er nog niet. In de twaalf maanden die nu volgen, tijdens de Vaktechnische Opleiding Speciale Operaties (VTO-SO) worden ze tactisch en technisch klaargestoomd om uiteindelijk geplaatst te worden in één van de vier commandotroepencompagnieën.

Leo van Westerhoven